Tilburg, 22 october 2005 - Van onze verslaggever ter plaatse, B. Bunnik

Zaterdag 22 oktober was het dan (al)weer zo ver: amper 7 maanden na de ‘inhaal’ Bunnik Invitational 2004 werd er gestreden om de ‘2005’ versie!!!

Zoals Groenwegen eerder dit jaar bij de FD cup reeds heroïsch had waargemaakt, kon Rudolf nu voor de derde maal de ‘Bunnik Invitational’ winnen. Hij kon zelfs een ware ‘hattrick’ scoren, door dit drie maal op rij te doen en zich daarmee onsterfelijk te maken!

Of hij deze druk aan kon zou snel blijken… het was opvallend dat hij bijna nog eerder dan tour-Director Bunnik op het parkeerterrein van het fraaie Prise D’eau te Tilburg arriveerde. Ruim vóór de afgesproken koffietijd en nadrukkelijk mompelend over zijn swing-problemen  (of er een relatie is met zijn recente geheime huwelijk is niet duidelijk geworden).

Ook Van Beek & Cras, trouw als altijd, waren ruim vóór de afgesproken 10.30 uur aanwezig, aangespoord door liefdevolle SMSjes van Tiger Woods en Seve Ballesteros !

Dat die namen in het respectievelijke Pillen&Party, Aruba en IT circuit géén indruk meer maken bleek wel uit het feit dat V.d. Does, Janssen & Deelstra zo rond 11.45 arriveerden…

Ook leeftijd, ziekte en bederf krijgen vat op het ongenaakbare FD gezelschap: Groenewegen was zeer jammerlijk geveld door Kinkhoest en het scheelde weinig of het veld was verder uitgedund. Claassen had een zware rugblessure opgelopen tijdens het uit bed stappen, maar kwam toch kort voor aanvang het terrein op scheuren met dubbele uitlaat. Dit na langdurige (lichterotische) massage door zijn aanstaande bruid….! Deelstra had zijn pink-teen recent uit de kom geschopt en verbrijzeld, op jacht naar een verdwenen inbreker. Ook hij deed gewoon mee ondanks het vele gips!

Dit soort doorzettingsvermogen werd zéér gewaardeerd door de organisatie en mededeelnemers, die zelfs compensatie slagen offreerden voor al dat leed !

Na de koffie (geen gebak of cake na het faillissement van de locale horeca), vertrokken de mannen ruim van te voren naar de Driving Range om in te slaan. Terwijl de regen met bakken naar beneden kwam, begrepen we dat de gratis ballen geen typisch Brabantse gastvrijheid waren, maar ruimschoots verdisconteerd in de enorme greenfee.

Met zo’n 10 minuten vertraging door een groepje rimpelsauriërs, vertrok rond 12.10 uur de eerste flight van Robert (hcp 22, géén duikboot) en Bob (hcp 19, ook niet).  Luid aangemoedigd door de andere deelnemers en een krakende Claassen, verdwenen de eerste ballen richting de fairway van de eerste hole met snelheden tot wel 395 km/uur na hardhandig contact met de Titanium drivers van de titanen. Skitterend !

De tweede groep startte slechts 8 minuten later: Kees (hcp 33), Martijn (hcp 28) en een nerveuze bruidegom Eugene (hcp 15) lieten hun houtjes en ijzers professioneel vlammen. Dat zag er opvallend goed uit!

De derde groep had als motto “Looking good, feeling great” en bestond uit de dandy’s: Maurice (hcp 30), Norbert (hcp 30) en Kim (hcp 26). Ondanks al dit ‘nieuwe geld’, witte poeder en zware Cubanen, was het Kim opnieuw niet gelukt een Handicart te regelen voor dit gezelschap. Een ware extra handicap voor deze groep!

Vanwege een wedstrijd van een grote groep trage Ieren, werd de ‘Neary’ op Hole 2 door bijna de hele groep ‘live’ meegemaakt. Bunnik belandde op de ‘fringe’ en Cras midden op de green.

Diverse Ierse 8-ballen voor groep 1 waren er de oorzaak van dat pas na 3 uur de ‘turn’ naar hole 10 werd gemaakt…..   Noemenswaardig lichtpuntje tijdens die eerste lange uren was vooral het weer, dat exact om 12.00 uur omsloeg in droog weer met zelfs een flauw zonnetje.

Het spel van Cras & Bunnik bleek extreem robuust en hoogwaardig, waardoor bij hole 10 al meer dan 20 punten ‘in the pocket’ waren. Ook in groep 2 begon zich een patroon af te tekenen: Claassen’s rug deed het weer, waardoor hij diverse Palestijnse ballen op Bunnik/Cras afvuurde terwijl die geconcentreerd stonden te putten op de greens van hole 6 en 9.

‘Long Tall’ Rudolf was ondertussen opvallend stil en zijn illegale ijzer 1 leek zijn magie verloren te hebben….of toch niet??? Geen pompende vuisten deze keer, terwijl Kees zijn ballen veilig laag hield.

Op de tweede negen werd het gat met groep 3 bewust wat groter gemaakt, want op een afstand leek de lokale twijfel-nicht zich bij V.d. Does en Janssen gevoegd te hebben. Achteraf bleek het Deelstra te zijn, die zich van zijn regenpak ontdaan had en in een zalmroze trui rondhuppelde.

Na bijna 5 uur werd uiteindelijk de 18^e hole bereikt, waar ook de ‘Longest’ gespeeld zou worden. Door de trage Ieren was de groep opnieuw bijna herenigd en kon getuige zijn van Robert Cras die de laatste 3 holes een inzinking meemaakte. Ook sloeg hij (volgens eigen zeggen voor het eerst van zijn leven) de bal vóór de dames-tee op de 18^e…. “Wie de roze trui passe, trekke hem aan” !

Groep 2 wisselde illegaal drivers uit, wat even later een effectieve (maar illegale) actie geweest bleek te zijn. Ook bleek snel dat groep 3 niet in staat was geweest dit hightech geweld te evenaren, al 5 uur lopend (!) op de baan.

Aangekomen in het clubhuis trok de rook snel op en bleek tijdens de Champagne & Bitterballen hoe Bunnik zijn tas prijzen kon verdelen:

·         Neary: Robert Cras bleek het meest ‘near’ geweest te zijn en won een zilver geëmailleerd juweeltje als aandenken.

·         Longest: Kees van Beek bleek met een geleend Titanium hulpstuk verwoestend te hebben uitgehaald op de 18^e en ging met een zwaar gouden geëmailleerd aandenken naar huis!

·         Winnaar: ondanks een inzinking aan het eind kwam Robert Cras binnen met 38 stableford punten (zonder exact-/playing-handicap verrekening!). Een ware prestatie na solide golfspel! Een schitterende grote vergulde beker met inscriptie en vuurwerk applicaties was zijn aandenken aan deze memorabele dag. Voor eenieder was er tenslotte ook nog een prachtige bronzen ‘Nederland, Golfland’ medaille !

Hoe hoog het niveau deze dag was, bleek wel uit het feit dat Rudolf toch nog tweede (!) werd met 35 punten, maar die plaats moest delen met gelijke scores door V.d. Does en Bunnik. Daarna volgden resp.: Martijn (29 punten), Norbert (26 punten), Maurice (14 punten) en Van Beek (no score).

Tijdens het diner volgden nog enkele emotionele speeches en werd er reikhalzend uitgezien naar de compleet nieuwe Flying Drivers Eredivisie 2006, die opgezet wordt door V.d. Does, Groenewegen en vrijwilliger Rudolf !

Aan hun de eer de volgende FD wedstrijd te organiseren, met mooie prijzen en fraai weer. Tot dan !